ليله فراق شهدت عليها دموع القمر ليله فراق الليل منمش فيها وكان السهر ليله ما كنت جنبه وفجاه راح الليله الي وعدني فيها يكون افراح ضحك عليا عشان يصبرني وكانت الليله دي اكبر ليله جراح مش قادره اصدق ده الي كان ليا فجاه يروح من بين اديا بس ده قدر مكتوب عليا فجاه وانا ماسكه اديه نزلت دمعه من عنيه كانت دمعه الفراق وقبل ما يروح بثواني بص عليا وباسمي نداني وعلى حبنا وعلى نفسي وصاني
واه يا زمن مبتخلناش نفرح بحبنا ليه اه يا زمن منك ليه القسوة دي عملنا فيك ايه ده انا من بعد حبيبي ضايعه خلاص انا من بعده مش هيفرق معايا الاحساس انا من بعده مش عايزه اشوف الناس هو ده الحب الي طلعت بيه من الدنيا و الزمان استكتره عليا وخده مني في ثانيه